ေစတနာဆိုပါလား

တစ္ေန႕တြင္ ရြာထဲမွာ ရန္ျဖစ္ေသာ ဒကာႏွစ္ေယာက္ကို ဆရာေတာ္ကေခၚၿပီး ဆံုးမရာ  -  -  -  -

``ကဲ  ေျပာစမ္း ၊  ဒကာတို႕  ၊  ဘယ္လိုျဖစ္ၾကတာလဲ  ၊ ကေလးေတြလဲမဟုတ္ဘဲ
ဒီေလာက္အသိဥာဏ္နဲ႕တဲ့လူေတြလုပ္တဲ့အလုပ္ကို
 ဘာလို႕လုပ္ၾကတာလဲ ´´   အႀကီးျဖစ္ေသာ တကာမွ စၿပီး - -

``ဒီလိုပါဘုရား ၊ တပည့္ေတာ္က သူ႕ကိုေစတနာနဲ႕ ေျပာတာကို လက္မခံဘဲ သူ႕ကိုဆရာလုပ္တယ္ဆိုၿပီးျဖစ္ၾကတာပါဘုရား´´
``ေတာ္ၿပီ  အဲေလာက္ဆိုရၿပီ ´´

``အင္း   လူေတြ  လူေတြ သံုးလိုက္ၾကတဲ့ ေစတနာ  ၊ ဟိုလူကဆိုလဲ ေစတနာ ၊ ဒီလူကလဲ ေစတနာ။
   အမယ္  ေဆးခန္းေတြေတာင္မွ ဘာတဲ့  ေစတနာေဆးခန္း ၊ ေစတနာစတိုး တဲ့။
   ေစတနာတိုင္း ေကာင္းတာမွမဟုတ္တာ။

   အကုသိုလ္မွာလဲေစတနာ ပါရတယ္။ ကုသိုလ္မွာလဲ ေစတနာပါရတယ္။ ဒါမွ ကံအထေျမာက္တာကြ။

   ေကာင္းတဲ့ဘက္မွာထားတဲ့ ေစတနာကဘ၀ကို ျမွင့္တင္ေပး ေပမဲ့ မေကာင္းတဲ့ဘက္မွာက်ေတာ့    သံသရာအတြက္  ကိုယ္ဘဲနစ္နာတယ္။

   ေအး  ေစတနာတိုင္းကုသိုလ္မဟုတ္ဘူးဆိုတာကိုေတာ့ သိထားရမယ္ကြ၊ ဟုတ္ၿပီလား´´
``တင္းပါ့ဘုရား´´

``ေအး  ၊ လူေတြျဖစ္ေနတာက ကိုယ္နဲ႕အျမင္မတူ  အယူအဆမတူရင္ ၀င္ေျပာေလ့ရွိတယ္။ ဒါကိုဘဲ ေစတနာလိုလို ဘာလိုလိုနဲ႕ပံုမွာလုပ္တတ္ၾကတယ္။

တကယ္ေတာ့ အဲဒါဟာ ကိုယ့္အတၱကို အရင္းခံၿပီးေျပာေနတာဆိုတာ သူတို႕သတိမထားမိၾကဘူး။

ေအး  ၀င္ေျပာလို႕ လက္မခံရင္ ေျပာၾကပါေသးတယ္ ၊ ေစတနာက လူတိုင္းနဲ႕မတန္ပါဘူးကြာတဲ့ ၊  

ဒီလိုနဲ႕ စကားမ်ားၾက ရန္ျဖစ္ၾက ။  ဒကာတို႕လဲ ဒီလိုက စတာမဟုတ္လား´´

``မွန္ပါဆရာေတာ္ဘုရား´´

``ေအး  ေစတနာနဲ႕ပတ္သတ္ၿပီးေသခ်ာေလ့လာပါေနာ္  ဘုန္းဘုန္းေျပာခ်င္တယ္၊ ေကာင္းတဲ့ေစတနာနဲ႕ အရင္းခံၿပီး လုပ္တာ ကိုင္တာ ေျပာတာ ဆိုတာေတြက ပရဟိတဘက္ကို ဦးတည္ေနေပမဲ့ မေကာင္းတဲ့ေစတနာနဲ႕ဆိုရင္ အတၱဘက္ကို ဦးတည္သြားတတ္တယ္။
ဘုန္းဘုန္း အဓိကေျပာခ်င္တာကေတာ့ စကားေျပာတဲ့ေနရာ ေဆြးေႏြးတုိင္ပင္တဲ့ေနရာ သတိထားစရာေလးတစ္ခုရွိတယ္။ ဒါဘုန္းဘုန္း တို႕ ဆရာသမားမ်ားရဲ႕ၾသ၀ါဒေပါ့´´
``မွန္ပါ အမိန္႕ရွိပါဘုရား´´

``ပညာရွိတို႕ရဲ႕ ေဆြးေႏြး တိုင္ပင္နည္းနဲ႕ ၊ စစ္သူႀကီးတိုရဲ႕ ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ျခင္းေပါ့´´
   ပညာရွိဆိုတာ တစ္ပါးသူက အေၾကာင္းအက်ဳိးဆီေလွ်ာ္ေအာင္ တင္ျပေျပာဆိုလာရင္ လက္ခံတတ္တယ္ ၊ အႏိုင္အရံႈးကို စိတ္မ၀င္စားဘူး  ။  ေအး   စစ္သူႀကီးဆိုတာကေတာ့ တရားသည္
မတရားသည္သူနာမလည္ဘူး ၊     အေၾကာင္းေတြ အက်ဳိေတြ လာမေျပာနဲ႕ အႏိုင္ရမွေက်နပ္တဲ့လူစားမ်ဳိး တစ္နည္းေျပာရင္ အတၱကိုေရွ႕တန္းတင္တဲ့လူမ်ဴိးေပါ့´´

``ေအး   ေလာက ေလာက  စစ္သူႀကီးလိုလူမ်ဳိးေတြေပါလာရင္ေတာ့ အတၱသမားေတြႀကီးစိုးလာေတာ့မယ္ တကာတို႕လဲသူေတာ္ေကာင္းတရားေတြကိုေလ့လာၾက နာယူၾကကြယ္။ သူေတာ္ေကာင္းေတြ အေထာင္အသိန္းမကရွိတဲ့ေနရာကေအးခ်မ္းသေလာက္အတၱသမားမ်ားကေတာ့ တစ္ေယာက္ထဲရွိလဲ ေလာကႀကီးနဲ႕ အၿမဲတမ္း ရန္ျဖစ္ေနက်ကြ´´

``ေအး  ေအး   ၊ ဒကာတို႕ျပန္ၾကေတာ့  ေကာင္းေကာင္းေနၾကေဟ့´´
``တင္းပါ့ဘုရား ၊ ေက်းဇူးႀကီးလွပါတယ္ဘုရား´´

ရႈးမွန္းသိရင္ ေကာင္းႏိုင္ေသးတယ္

တစ္ေန႕ -  -  - -  -
ရြာထဲတြင္ အသုဘတစ္ခု ရွိသျဖင့္ ဘုန္းႀကီးပင့္ရန္ ဒကာသံုးဦး ေက်ာင္းသို႔ေရာက္လာေလ၏။
ဆရာေတာ္ကိုေတြ႕ေသာအခါ ဦးသံုးႀကိမ္ခ်ၿပီး -  -  -  -
``ဆရာေတာ္ဘုရား ၊ တပည့္ေတာ္တို႔ ဘုန္းႀကီးလာပင့္တာပါဘုရား ၊ ေနာက္ၿပီး သိခ်င္တာေလးလဲ ေမးခြင့္ျပဳပါဘုရား´´
``ဒကာတို႕က ဘာမ်ားသိခ်င္လို႔လဲ´´
``မွန္ပါဆရာေတာ္ ၊ အခု ဆံုးတဲ့ကေလးက အသက္က (၁၃)ႏွစ္ဘဲ ရွိပါေသးတယ္ဘုရား၊ တစ္ခါမွလဲ ကိုရင္မ၀တ္ဖူးပါဘုရား´´
``အဲေတာ့´´
``မိဘေတြက ေသသြားတဲ့ သူ႕သားေလးကို သကၤန္း၀တ္ေပးခ်င္လို႕ပါတဲ့ဘုရား´´
``ဒကာတို႕  ၊ ဘယ္လို    ၊ ေသတဲ့လူကို သကၤန္း၀တ္ေပးမယ္ဟုတ္လား´´

``ဒီလိုပါဘုရား ၊ ေသသူရဲ႕ ေဘးနားမွာ ပရိကၡရာေလးေတြထားလိုက္ရင္ ျဖစ္တယ္လို႕ ေျပာၾကလို႔ပါ ဘုရား´´
``ဟာ  ၊  ဒီအရႈးေတြနဲ႕ေတာ့  ဒုကၡပါဘဲ၊ ခင္ဗ်ာတို႕ ေထရ၀ါဒနဲ႕ ဆန္႔က်င္တဲ့အယူအဆေတြ ခုထိ လက္ကိုင္ထားတုန္းပါဘဲလား၊
   ဘုရားသာသနာဒီေလာက္ထြန္းကားေနတာေတာင္ ဒါေတြကရွိေနေသးတယ္´´

``ေအး  ၊  ဘုန္းႀကီးေျပာမယ္  ၊ ေသခ်ာနားေထာင္ ´´
``တင္းပါ့ ဘုရား ၊ အမိန္႕ရွိပါဆရာေတာ္´´
``လြယ္လြယ္နဲ႕သကၤန္း၀တ္လို႕ရတယ္မထင္နဲ႕ ကြ ၊ ဘုရားရွင္ကုိယ္တိုင္ကေတာင္မွ ကိေလသာအာသေ၀ါကုန္ခန္းသြားတဲ့
   ရဟႏၱာ အရွင္ျမတ္ႀကီး ဗာဟိယဒါရုစီရိယကိုေတာင္ သကၤန္း၀တ္ရမဲ့ကံမပါလို႕ ၀တ္မေပးခဲ့ဘူး၊ ဒါ့ေၾကာင့္လူ၀တ္နဲ႕ ပ်ံ႕ေတာ္မူခဲ့ရတယ္။
   ဒီေတာ့ ရွင္ရဟန္း၀တ္တယ္ဆိုတာ အတိတ္ဘ၀က ျဖည့္က်င့္ခဲ့တဲ့ပါရမီ ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ကံ လိုအပ္တယ္ဆိုတာ အရင္မွတ္ထား´´
``တင္ပါ့ဘုရား ´´

``ေအး  ၊ မင္းတို႕ေျပာသလုိသာ လုပ္လို႕ရရင္ ဘုရားေဟာခဲ့တဲ့ ` ရဟန္းအျဖစ္ကို ရခဲတယ္´ ဆိုတဲ့ ဒုလႅဘငါးပါးတရားေတာ္ကို
   ပ်က္ရယ္ျပဳသလိုျဖစ္သြားမွာေပါ့ ၊ ဘုရားကို အားနာဘို႕ေကာင္းတယ္ေနာ့္  တကာတို႕´´
``မွန္ပါဆရာေတာ္ ၊ အဲသေလာက္ထိမသိလို႔ပါဘုရား´´

``ေအး  ၊  ေနာက္တစ္ခုက -  -  -  -  -

   ရွင္ျပဳတယ္ဆိုတာ (၃) မ်ဳိးရွိတယ္။

  (၁) ေခါင္းရိတ္တာရယ္ ၊

  (၂) သကၤန္း၀တ္တာရယ္ ၊

  (၃) သရဏဂုံသံုးပါးခံယူရြတ္ဆိုတာရယ္ ၊

ဆိုၿပီးသံုးမ်ဳိးရွိတယ္။´´

``တင္းပါးဘုရား´´
``ကဲ  ၊ အဲသလိုဆို  ေသသြားတဲ့သူက ဒီသံုးမ်ဳိးထဲက ဘယ္ဟာကိုမ်ားတိတိက်က် လုပ္ႏိုင္တာရွိလဲ ၊ ေျပာစမ္း တကာတို႕´´
``တစ္ခုမွ မရွိပါဘုရား´´
``ဒါဆို  သကၤန္း၀တ္လို႕ေရာ  ၊ ဘာအက်ဳိးထူးလာမလဲ´´
``ဘာမွမထူးပါဘူး ဘုရား´´
``ဘာမွ အဓိပၸါယ္မရွိတာေတြလုပ္တာ ဘယ္သူေတြလဲ´´
``အရႈးေတြပါဘုရား´´

``ေအး  ၊ ရႈးမွန္းသိရင္ လူေကာင္းျဖစ္ႏိုင္ေသးတယ္ ၊ ႀကိဳးစားၾက  ၊ ကဲ သြားၾကေတာ့´´

ထိုေနာက္ဆရာေတာ္သည္ ရြာသူရြာသားမ်ားကို အားမရေလဟန္ျဖင့္   -  -  -  - တစ္ခုခုကို ေတြးေတာလွ်က္   ။  ။  ။

သံုးေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္

``ေက်ာင္းထုိင္ဆရာေတာ္လူထြက္သြားၿပီ ´´ တဲ့။

ၾကားလိုက္ရတဲ့သတင္းေၾကာင့္ တစ္ရြာလံုးတုန္လႈပ္ေခ်ာက္ျခားသြားေလေတာ့၏။
ငိုသူေတြကငိုလို႕  ေၾကကြဲ၀မ္းနည္းသူက ၀မ္းနည္းလို႕ မတည္ၿမဲတဲ့ ေလာကသဘာ၀ကို ဥေပကၡာျပဳထားသူေတြ။
တကယ္ေတာ့ ဘုန္းႀကီးတစ္ပါး လူထြက္သြားတာဟာ ကိုးကြယ္သူမ်ားအတြက္ ကမၻာႀကီးပ်က္သလို မိုးၿပိဳသလို ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ေပမဲ့
ကာယကံရွင္ကိုယ္တိုင္အတြက္ေတာ့ သူေရြးခ်ယ္တာမွန္တယ္လို႕ဘဲ သေဘာပိုက္ထားမည္လားမသိ။

ရပ္ထဲရြာထဲမွာေတာ့ ထိုေလးငါးရက္အတြင္ တစ္ျခားသတင္းက ၀င္ေရာက္မထုိးေဖာက္ႏိုင္ေခ်။
ဘာေၾကာင့္လူေတြ ဒီေလာက္၀မ္းနည္းေနၾကသလဲ ။ စဥ္းစားမိပါသည္။
ေအာ္  -  -  -  - သာသနာေတာ္ကို တန္ဘိုးထားလို႕ေပါ့   -  - ဟုသာေကာက္ခ်က္ျပဳခ်င္ပါေတာ့သည္။

ဇာတ္လမ္းကားထိုမွ်ႏွင့္ မၿပီးေသး။
လူဘ၀ေရာက္ၿပီဆိုေတာ့ လူသားသဘာ၀ အိမ္ေထာင္ျပဳ သားေကြ်းမႈ မယားေကြ်းမႈေတြလဲရွိလာၿပီေလ။
ဘ၀ကံအက်ဳိးေပးေကာင္းခ်င္ေတာ့ သားေယာက်္ားေလး ၃ ေယာက္ သမီးေလး  ၁ ေယာက္ျဖင့္လူ႕ဘ၀ဇာတ္ခံုမွာ
ေလာကဓံကိုအံတုလို႕ ေပါ့။

ပါရမီေကာင္းတဲ့သားေတြလို႕ဘဲ ေျပာရမလား အေဖ့ေသြးပါတယ္ဘဲဆိုရေလမလားမေျပာတတ္ပါ။
သားသံုးေယာက္လံုး သကၤန္း၀တ္လွ်က္သာ စာေပမ်ားကိုသင္ၾကားရင္ ေနာက္ဆံုး ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ႀကီးျဖစ္သူျဖစ္ ၊
တရားေဟာသူက ေဟာ ၊ စာခ်သူက စာခ် လို႔ ၊

အခုေတာ့လည္း ေျပာစမွတ္ျပဳစရာ စကားေလးတစ္ခြန္းထြက္ေပၚလာခဲ့ၿပီေလ။

``လူထြက္တာကို အျပစ္မျမင္ပါနဲ႕ ၊ ဦးဇင္း အေဖဆိုရင္ သံုးေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ လဲသြားတာေလ´´ တဲ့။

(ကာယကံရွင္၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ ေရးသားတင္ျပလိုက္ပါသည္)

ဆရာေတာ္က ေက်ာင္းတကာကို သတ္လိုက္ၿပီတဲ့

ရြာတစ္ရြာတြင္ ၀ိနည္းအလြန္ေလးစားေသာဆရာေတာ္တစ္ပါးရွိေလ၏။
ဆရာေတာ္သည္ ၀ိနည္းႏွင့္ပတ္သက္လာလွ်င္ မည္သူ႕မ်က္ႏွာကိုမွ်ေထာက္ေလ့မရွိ။
ဘုရားမ်က္ႏွာကိုသာၾကည့္တတ္ေသာဆရာေတာ္ျဖစ္တစ္ပါးပင္။

ဆရာေတာ္၏ေက်ာင္းတကာသည္ကား ၾကည္ညိဳလြန္းေသာေၾကာင့္ ေက်ာင္ေဆာက္လွဴထားသည္မဟုတ္။
မိမိလုပ္ငန္းအတြက္ (cover) အကာအကြယ္ယူရန္ လွဴဒါန္းထားသည့္အတြက္ ဆရာေတာ္၏ သီလတန္ဘိုးကိုနားမလည္။
သူ႕လုပ္ငန္းကားတစ္ျခားမဟုတ္ ႏိုင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲတစ္ဦးႏွင့္ေပါင္းၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္ပိုင္ကြ်န္းသစ္မ်ားကို ခိုးထုပ္ေရာင္းခ်ျခင္းျဖစ္၏။

ဆရာေတာ္ကား  ေက်ာင္းတကာကိုေတြ႕တိုင္းေအာက္ပါအတိုင္း ဆံုးမေလ့ရွိ၏။
``ဒကာႀကီး ၊ ခင္ဗ်ားတို႕ လုပ္ေနတဲ့သစ္ေတြက ခင္ဗ်ားရဲ႕ မိဘေတြစိုက္ခဲ့တာ ဟုတ္ရဲ႕လား´´
``မဟုတ္ပါဘုရား ၊ ဒါေပမဲ့ဆရာေတာ္   -  -  -  -  -´´
``ဒါေပမဲ့ ဘာျဖစ္လဲ  ဒကာႀကီး ´´
``ဒီအစိုးရကေကာင္းတာမဟုတ္ဘူးဘုရား ၊ ျပည္သူေတြကို အရမ္းအႏိုင္က်င့္တယ္ဘုရား ၊ ဆရာေတာ္ကမသိပါဘူး၊
    တပည့္ေတာ္တို႕ကအသိဆံုးပါဘုရား ၊ ေခတ္ကလဲ ဒီလိုမလုပ္မစားရင္ ထမင္း၀ဘို႕မလြယ္ဘူးဆရာေတာ္´´
``ေအာ္ ခက္တာဘဲ ဒကာရယ္၊ ဘယ္သူေကာင္းေကာင္း မေကာင္ေကာင္း ကိုယ္ေကာင္းေအာင္ေနမွေပါ့၊ ေက်ာင္းတကာျဖစ္ၿပီး
    ငါးပါးသီလေလးမွမလံုရင္ ရွက္ဖို႔ေကာင္းတယ္ေနာ္ ၊ ´´
   ဆရာေတာ္က ဘယ္ေလာက္ပင္တရားခ်ခ် ေက်ာင္းတကာ ကေတာ့ အလုပ္ပ်က္ေပ။

တစ္ေန႕  -  -  -  -
ဆရာေတာ္ တစ္ျခားရြာ အလွဴတစ္ခုသို႕ ညအိပ္ၾကြသြားစဥ္ ေက်ာင္းတကာမွာ အခက္ခဲတစ္ခုေပၚလာေလ၏။
သူ႕သစ္ေတြကို ေထာက္လွမ္းေရးတပ္ဖြဲ႕မွ လိုက္ဖမ္းေနျခင္းျဖစ္သျဖင့္ ဘယ္လိုမွႀကံရာမရသည့္အဆံုး ဆရာေတာ္ေက်ာင္းထဲကအေဆာင္တစ္ခုထဲ ၀ွက္ထားလိုက္ရေလ၏။

ဆရာေတာ္ျပန္လာေသာအခါ သိလွ်င္သိျခင္းေက်ာင္းတကာကို ခ်က္ခ်င္းေခၚခိုင္းလိုက္ၿပီး - - -
``ေဟ့  ဒကာ၊ မင္းရဲ႕သားမယားေတြကို ကြ်န္ခံဘို႕ ငါကရဟန္းသီလအပ်က္ခံရမွာလား၊ ခုခ်က္ခ်င္း မင္းရဲ႕သစ္ေတြထုပ္သြား´´
ေက်ာင္းတကာအေတာ္ေလးစိတ္ညစ္သြားၿပီး   -  -  -  -  - --
``ဆရာေတာ္ဘုရား  ၊  တပည့္ေတာ္ ေက်ာင္းလွဴထားတဲ့ ေက်းဇူးေလးကိုေထာက္ပါဦးဘုရား´´
``ဘာေျပာတယ္ ၊ ေအး  ဒို႕ကိုမၾကည္ညိဳရင္ တကာေတာ္ရဲ႕ ေက်ာင္းကို ခုဖ်က္ယူသြားလိုက္ ၊
    ငါေက်ာင္းေတြကို မမက္ေမာဘူး´´
``အရွင္ဘုရား စဥ္းစားပါဦးဘုရား ´´
``ဘုန္းႀကီးက စဥ္းစားၿပီးလို႕ေျပာတာ ၊ ခုခ်က္ခ်င္းျပန္မယူရင္ ဘုန္းႀကီးကိုယ္တိုင္ သက္ဆိုင္ရာကို တိုင္မယ္ ၊ ေအး အဲလိုတိုင္ၿပီးရင္
   ဘုန္းႀကီးလဲ သာသနာ့ေဘာင္မေနေတာ့ဘူး ၊ လူထြက္မယ္´´
``အရွင္ဘုရားတို႕က ဒါေလးမွ အားကိုေဖာ္မရဘူး ၊ အရွင္ဘုရားလက္မခံရင္ေန ၊ လက္ခံတဲ့ေနရာကိုဘဲ သြားမယ္ဘုရား´´
ထိုကဲ့သို႕ စိတ္ဆိုးဆိုးနဲ႕ေျပာၿပီး ဆရာေတာ္ကိုေတာင္ ဦးမခ်ေတာ့ဘဲ ထျပန္သြားေလေတာ့၏။

ထိုေနာက္ ရြာထဲတြင္ သတင္းထူးတစ္ခု ထြက္ေပၚလာေလ၏။

``ဆရာေတာ္က  ေက်ာင္းတကာကို သတ္လိုက္ၿပီတဲ့´´

ထိုသတင္းသည္ ဟိုးေလးတေၾကာ္ေၾကာ္ျဖစ္သြားေလး၏ ၊ ထိုေၾကာင့္ ရြာထဲမွ ေက်ာင္းေကာ္မတီမ်ား ဆရာေတာ္အထံသို႕ေရးႀကီးသုတ္ပ်ာေျပးလာၿပီး  - - - - -
``ဆရာေတာ္ဘုရား ´´
``ဘာလဲဒကာတို႕´´
ေက်ာင္းေကာ္မတီမ်ားက ျပာယာခပ္ေနေပမဲ့ ဆရာေတာ္မွာေတာ့ တည္ၿငိမ္ေအးေဆးလွ်က္ ။
``ေက်ာင္းတကာကို သတ္လိုက္တယ္ဆိုဘုရား´´
``အင္း ဘုရားေပးတဲ့သတ္နည္းနဲ႕ သတ္လိုက္တာပါ´´
``တပည့္ေတာ္တို႕ နားလည္ေအာင္ရွင္းျပပါဦး ဘုရား´´

``ဘုရားရွင္ အစရွိတဲ့သူေတာ္ေကာင္းေတြက ေျပာလို႕ဆိုလို႕ လက္မခံတဲ့သူေတြကို သူေတာ္ေကာင္းတို႕သတ္နည္းနဲ႕သတ္ၾကတယ္။

    ဘယ္လိုသတ္တာလဲဆိုရင္ အဲသလိုဆံုမရတာခက္တဲ့ လူကို ေနာက္ေနာင္ဘယ္ေသာအခါမွ သူေတာ္ေကာင္းတရားမေဟာမေျပာဘူး။

    သူေတာ္ေကာင္းတရား မနာရတဲ့လူေလာက္ ဘ၀ဆံုးရံႈးတာမရွိဘူး။ သူေတာ္ေကာင္းေတြရဲ႕ အဆံုးမ     မရတဲ့သူရဲ႕ဘ၀ကလဲ ေသေနတာ နဲ႕ဘာမွမထူးေတာ့ဘူ။ ဒါ့ေၾကာင့္ တကာတို႔လဲ အသတ္မခံရေအာင္ေနၾက၊´´

``သာဓု သာဓု သာဓုပါဘုရား´´

(သူေတာ္ေကာင္းတရား နားၾကားရျခင္း အလြန္တရာမွ ရခဲလွေပ၏)

သူတို႔ေလးေတြလုိ

တစ္ေန႕   -  -  -   -
 (၅) ေက်ာင္းသူေလးမ်ား လက္ထဲတြင္ သေျပပန္းစည္းႏွင့္
 ႏွင္းဆီပန္းမ်ားကို ယူေဆာင္လာၿပီး ဆရာေတာ္ေက်ာင္းသို႕
 ၀င္ခါ  ဦးစြာ ဘုရားကိုရုိေသစြာရွိခိုးၿပီးေနာက္ ဆရာေတာ္ကို
 ရွိခိုးေနစဥ္  -  -  -

 ``ေဟ့    --  -- သမီးတို႕ ၊ ဘာလဲ  အိမ္က ယၾတာေခ်ခိုင္း
 လိုက္လို႔လား  -  -ဟင္´´
``မဟုတ္ပါဘူး ဘုန္းဘုန္းဘုရား´´
 `` ေအာ္   ဒါဆို ဆရာမ လွဴခိုင္းလိုက္တာလားေဟ့´´
 ``အဲဒါလဲ မဟုတ္ပါဘူးဘုရား ၊ ဒါက တပည့္ေတာ္တို႕ သူငယ္ခ်င္းေတြစုၿပီး မုန္႔ဘိုးထဲက ၀ယ္လွဴတာပါ
   ဘုရား´´
 ``ေအာင္မေလး   ေလး ၊ ေတာ္လိုက္တာဗ်ာ ၊  သာဓု  သာဓု သာဓု´´

 ``ဒါနဲ႕  သမီးတို႕က   တစ္ရက္ကို မုန္းဘိုးဘယ္ေလာက္ရလဲ´´
 ``တပည့္ေတာ္က ႏွစ္ရာရပါတယ္ဘုန္းဘုန္း´´
 ``တပည့္ေတာ္က တစ္ရာ့ငါးဆယ္ ပါဘုရား´´
    စသည္  စသည္ျဖင့္ မိမိတို႔ပါလာေသာ မုန္႔ဘိုးမ်ားကိုေလွ်ာက္ထားရာ ႏွစ္ရာက်ပ္သာအမ်ားဆံုးျဖစ္၏။

 ``ေအး  သမီးတို႕ ၊ ပန္းလွဴရင္ ဘာအက်ဳိးရတယ္ဆိုတာ သိရဲ႕လား´´
 ``မသိပါဘူးဘုန္းဘုန္း´´
 ``မွတ္ထားကြဲ႕  ၊  သမီးတို႔နားလည္ေအာင္ေျပာရရင္ ပန္းလွဴတဲ့သူက ဘ၀ဆက္တိုင္း ဆက္တိုင္း
     ရုပ္ေခ်ာတယ္ေနာ္   ဟုတ္ၿပီလား´´
 ``မွတ္မိလား    ျပန္ေျပာျပစမ္း ၊  သမီးတို႔ေရ    ပန္းလွဴရင္ ဘာျဖစ္တယ္  -´´
 ``ရုပ္ေခ်ာပါတယ္ဘုရား´´ ဟုၿပိဳင္တူ ေလွ်ာက္ထားၾကေလ၏။

     ထို႔ေနာက္ဆရာေတာ္သည္ ေက်ာင္းသူေလးမ်ားကို အႏၱရာယ္ကင္းဂါထာေတာ္ပါ ကဒ္ျပားေလးမ်ား
     ေပးၿပီး ``ေအး   သမီးတို႔   စာႀကိဳးစားၾကေနာ္ ၊  ကဲ  ကဲ  ေက်ာင္းတက္ေတာ့မယ္ထင္တယ္´´
    ထိုအခါ ေက်ာင္းသူေလးတစ္ေယာက္က  -
 ``ဘုန္းဘုန္း  ေပးဖို႔တစ္ခုက်န္ေသးတယ္ေလ´´
 ``ေဟ့     ၊  ဘာမ်ားလဲ သမီးရဲ႕ ´´
 ``ဆုေပးဖို႔ေလ  ဘုန္းဘုန္း´´

 ``ေအာ္  ၊ ေအး  ေအး  ေအး ၊ ကဲ ကဲ ယခုလိုပန္းလွဴရေသာအက်ဳိးအားေၾကာင့္ ျဖစ္ေလရာ ဘ၀တိုင္း 

    ဘ၀တိုင္း  ပန္းလိုလွလို႔ ေမႊးႏိုင္ၾကပါေစဗ်ာ၊ ပညာတတ္ သူေတာ္ေကာင္းသူေဌးမႀကီးမ်ားျဖစ္ၿပီး 

    သာသနာေတာ္ကိုလဲ ဒီထက္မက လွဴႏိုင္ၾကပါေစ´´

 ``ေပးတဲ့ဆုနဲ႕ ျပည့္ပါေစ ဘုန္းဘုန္း´´

     ထုိ႔ေနာက္ ဆရာေတာ္အားရွိခိုးကန္ေတာ့ ၿပီးအတန္းေက်ာင္းသို႔ျပန္သြားခ်ိန္ ဆရာေတာ္ရင္ထဲမွာ -
     ေအာ္ သမီေလးေတြ ေတာ္လိုက္တာ ၊ သူေတာ္ေကာင္းဓာတ္ခံပါလာၾကတာကိုး ၊ သူေတာ္ေကာင္း 

    ေလးေတြပါလား ၊ ဒီလိုမ်ဳိးမ်ားမ်ားသာေပၚထြန္းလာရင္ေတာ့ ဒို႔ဒီမွာ သာသနာျပဳရက်ဳိးနပ္တာေပါ့။

    ေဘးရန္ကင္းၾကပါေစ၊ ကိုယ္ဆင္းရဲ စိတ္ဆင္းရဲ ကင္းၾကပါေစ၊ သူတို႔ေလးေတြလိုမ်ား -  -  -  -  -

   သူတို႔အရြယ္ေတြ သူတို႔ေလးေတြလိုစိတ္ထားေလးေတြ ထာ၀စဥ္သာကိန္းပါေစေတာ့ -  -  -  - -  - - ။

 (ငါးတန္းေက်ာင္းသူ မႏြယ္နီဦး ႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို ဂုဏ္ျပဳလွ်က္ -  -  )

ဘ၀ႏွစ္ခုနဲ႕လူ

ဘ၀ႏွစ္ခုကိုပိုင္ဆိုင္သူကား တစ္ျခားမဟုတ္ပါ။

နာမည္အရင္းက ဥတၱရာ ဟုေခၚပါသည္။
အလုပ္အကိုင္က ဥေတနမင္းႀကီး၏မိဖုရား သာမာ၀တီ ကိုေန႕စဥ္ ပန္းဆက္သျခင္း။
သာမာ၀တီမိဖုရားအားပန္းဆက္သရန္ ဥေတနမင္းထံမွ ေန႔စဥ္ အသျပာ ရွစ္က်ပ္ကိုယူၿပီး တကယ္တမ္းပန္းဆက္သေသာအခါ ေလးက်ပ္ဖိုးမွ်သာ။

ဥတၱရာ၏ထူးျခားေသာအမွတ္အသားက ခါးကုန္းျခင္း ။ ထို႕ေၾကာင့္ ခါးကုန္းမဥတၱရာဟုသာလူသိမ်ားၾက၏။

တစ္ေန႔ --  --  --  --
ပန္းဆိုင္တြင္ ဘုရားအမွဴးရွိေသာ သံဃာေတာ္ အရွင္ျမတ္တို႔အား ဆြမ္းကပ္လွဴပြဲရွိသျဖင့္ ေ၀ယ်ာ၀စၥျပဳလုပ္  ရင္းတရားနာေသာအခါ ေသာတာပန္တည္သြားေလ၏။

 ထိုအခ်ိန္မွစၿပီး မတရားမႈမွန္သမွ်ကို ဘယ္ေသာအခါမွ မလုပ္ေတာ့ေပ။ 

 ေအာ္  -  -  -  -တရားတစ္ပုဒ္ကိုနာယူလိုက္ျခင္းက ဘာမွ်အခ်ိန္မၾကာလိုက္ေပမဲ့ ဘ၀တစ္ခုေျပာင္းလဲျခင္းက သိသာလွေပ၏။ 

  ``ဓမၼစကား ၊ ေန႔တိုင္းၾကားက ၊ စိတ္ထားေဖြးလက္ ၊ သိဥာဏ္ထက္၏´´

 တရားအသိနဲ႕ ဘ၀ကို ေလွ်ာက္လွမ္းသြားခဲ့တဲ့လူေတြရဲ႕ျဖစ္စဥ္တိုင္းဟာ     ေနာင္လာေနာက္သားေတြအတြက္ အတုယူစရာလမ္းစဥ္ျဖစ္သလို  ေအးခ်မ္းမႈကိုျပတဲ့ေျမပံုတစ္ခုလဲျဖစ္ပါတယ္။
အခုေတာ့ ဥတၱရာဘ၀ေျပာင္းလဲသြားၿပီေလ ။ အရင္က သူခိုး အခုေတာ့ သူေတာ္ေကာင္းမ။

 ဆိုလိုရင္းကေတာ့ လူသားတိုင္း တရားနာသင့္တယ္ဆိုတာပါဘဲ။

တရားတစ္ပုဒ္နာလိုက္ရတာဟာ အဲသေလာက္ေတာင္ေျပာင္လဲသြားတာဆိုရင္ လူေတြဖမ္းၿပီး အျပစ္ေပးေနမဲ့အစား စိတ္ဓာတ္ေတြေျပာင္းလဲသြားေအာင္ လူေနမႈဘ၀ေတြအဆင့္တန္းျမင့္လာေအာင္ ဘာေတြလုပ္သင့္တယ္ဆိုတာ ဘယ္လိုလုပ္ရမယ္ဆိုတာ သေဘာေပါက္တဲ့လူတုိင္းက နာလည္ၿပီးျဖစ္ေနလိမ္မယ္ဆိုတာကို တင္ျပရင္း  -  -  -  -  -  -  -။

 (တရားပြဲပိတ္ျခင္းမ်ားကို ရည္ရြယ္ပါသည္)

ရလာဒ္

    

    အိမ္ေျခ ၁၅၀၀ ၀န္က်င္ေလာက္ရွိေသာ ရြာတစ္ရြာတြင္ ႀကီးက်ယ္ခန္းနားေသာ ဓမၼာရုံတစ္ခု   ေဆာက္လုပ္လွ်က္ရွိရာ ရန္ပံုေငြလိုအပ္သျဖင့္ တရားပြဲက်င္းပၾကေလ၏။
တရားနာလာေရာက္ၾကေသာ ပရိသတ္မွာလဲ အလြန္တရာမွစည္းကားလွ၏။
တရားပြဲၿပီးဆံုးသြားၿပီးေနာက္ တကာ ၊ တကာမမ်ားက ၀မ္းသာအားရျဖင့္ဆရာေတာ္ကို လာေရာက္ေလွ်ာက္ထားၾကရာ  -  -  -  -  -  -

`` ဆရာေတာ္ဘုရား  ၊ တရားေဟာတဲ့ဦးဇင္းေလးေတြက တကယ္ေတာ္ၾကပါတယ္ဘုရား။
   တကယ္ကို နာမည္ႀကီး ဓမၼကထိက ႀကီးေဟာေနတဲ့အတိုင္းပါဘဲဘုရား။´´

``ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား ၊ တစ္ခ်ဳိ႕တရားနာပရိသတ္ဆို မ်က္ရည္ေတာင္က်တယ္ဘုရား ´´

`` ဟုတ္တယ္ဆရာေတာ္ ၊ ဦးဇင္းေလးက အစြဲအငင္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ေဟာလိုက္တာ     တပည့္ေတာ္တို႔ရင္ထဲေတာင္ စို႔တက္လာၿပီး ၀မ္းနည္းသလိုလိုေတာင္ျဖစ္တယ္ဘုရား´´

``ေအာ္ ေအာ္  တရားပြဲရလာဒ္က ဘယ္လိုျဖစ္တာပါလိမ့္ ၊ ဘုရားရဲ႕တရားေတာ္ေတြဟာ  ရူးေနတဲ့ ပဋာစာရီေတာင္မွ အရူးေရာဂါေပ်ာက္ေသးတယ္ ၊ အခုဟာက ေကာက္ခ်က္မွားေနၿပီထင္တယ္´´

``တကာ တကာမတို႔ ၊  တရားနာတယ္ဆိုတာ ရင္ထဲမွာရွိေနတဲ့အပူေတြၿငိမ္းရမယ္ေလ ၊  ဘယ္လိုျဖစ္လို႔အပူေတြတိုးလာရတာလဲ´´

`` ဓမၼကထိကရဲ႕ တရားနာပရိသတ္အေပၚမွာ ထားတဲ့ႏွလံုးသြင္းက ဘာမ်ားပါလိမ့္ ၊  ဇာတ္ေကာင္ကို နာေအာင္ဖန္တီးၿပီး သူနာမည္ႀကီးေအာင္မ်ားေဟာလိုက္တာလား ၊ ဘ၀နာေနတဲ့ လူသားေတြကို ဘာသာတရားရဲ႕ ၿငိမ္းေအးမႈအရိပ္ေအာက္ကို ပို႕ခ်င္တာမွဟုတ္ရဲ႕လား ၊ ေအာ္  ဒါကလဲ ဓမၼကထိက ကိုယ္တိုင္သာသိပါလိမ့္မယ္ ၊ ကိုယ္လိုခ်င္တာက ေအးခ်မ္းမႈ႕ သူေပးေနတာက -  -  - ဘုရား ဘုရား  သာသနာကိုတကယ္တန္ဘိုးထားသူမ်ားသာ ေအာင္ျမင္ၾကပါေစ´´ ဟုသာ ဆုေတာင္းရင္း  ေက်ာင္းထိုင္ ဆရာေတာ္မွာ ရင္ေမာလွ်က္ ။  ။  ။

(တကယ့္ျဖစ္ရပ္ေလးကိုအေျခခံလွ်က္ -  -  -)

ေတာရြာက သာသနာ

 တစ္ခါက ရြာဦးေက်ာင္းဆရာေတာ္ဆီသို႕ ဒကာႏွစ္ေယာက္ ဆိုင္ကယ္ျဖင့္ေရာက္လာေလ၏။
ဆရာေတာ္ကို ရိုေသစြာရွိခိုးၿပီး  -  -  -
`` ဆရာေတာ္ဘုရား ၊ မနက္ျဖန္ နံနက္ (၆) နာရီအခ်ိန္ .  .  .  .  .  .  .  .တို႔အိမ္ကဆြမ္းကပ္ လာပင့္တာပါဘုရား´´
`` ေအာ္.  .  .  . ဒကာႀကီး သံဃာဘယ္ႏွစ္ပါးလဲ´´
``တင္းပါ့ဘုရား၊  ငါးပါးပါဘုရား´´
``ဘာအတြက္ ဆြမ္းကပ္တာလဲ´´
``အႏၱရာယ္ကင္းပါဘုရား  ၊  ေနာက္ၿပီး အစြဲခြ်တ္တဲ့တရားလဲေဟာေပးပါဘုရား´´
``ဘယ္လိုျဖစ္လို႕လဲ ဒကာေတာ္ ၊ ေျပာျပစမ္းပါဦး´´
``မွန္ပါ့ ဆရာေတာ္ ၊ သူတို႔အယူအဆကေတာ့ -  -  -

           `ေသ စံု ၊ ရွင္ မ´ ပါဘုရား´´

``ေဟ့ ၊ ဘယ္လို  ဘုန္းဘုန္းကိုနားလည္ေအာင္ေျပာစမ္း´´
``တင္းပါ့ဘုရား  ၊  ဒီလိုပါဘုရား ၊

   နာေရးအတြက္ဆိုရင္ ဘုန္းႀကီးကို စံုဂဏန္းက်ေအာင္ပင့္ရတာပါဘုရား ၊ 

   သာေရး (အလွဴ စသည္။ နာေရးမွအပ) ဆိုရင္ မဂဏန္းက်ေအာင္ ပင့္ရတာကို ေျပာတာပါဘုရား´´

   ေအာ္ လူေတြ လူေတြ  ဘာသာေရးကိုလဲ မသိ ၊ ေလ့လဲမေလ့လာ ၊ 

ရဟန္းသံဃာကိုေတာင္မွ  ေကာင္းေကာင္းမၾကည္ညိဳတတ္ေသးပါလား ၊

ဒီလိုဆို ဒို႔ေတာရြာေတြမွာ သာသနာအေတာ္အားနည္းေနေသးတာဘဲ၊

သူတို႔လွဴတဲ့ ပစၥယဒါန(ပစၥည္းေလးပါး) ကိုသာ ငါတို႔ရဟန္းေတြသံုးေဆာင္ေနရေသးတာပါလား၊

ဒို႕မ်ားေပးတဲ့ ဓမၼဒါန ေတြကိုေတာ့ သူတို႕မသံုးေဆာင္ရေသးဘူးပဲ ၊ 

အင္း  -  -  - ဆက္ႀကိဳးစားရဦးမွာေပါ့ေလ -  -   -   -

    တာ၀န္သိသူမွာ တာ၀န္ရွိပါသည္။
    တာ၀န္ရွိသူမွာ  တာ၀န္ပိပါသည္။

(ေထရ၀ါဒသာသနာေတာ္ပ်ံ႕ပြားေစျခင္းကိုရည္ရြယ္ပါသည္။)

ငါဟ့ဲ ေယာက်္ား

ဘာကိစၥမဆို
ျပဳလုပ္လိုက
ငါဟဲ့ ေယာက်္ား စိတ္ကိုထားေလာ့ ။  ။

ျဖစ္ဟူသမွ်
မရွိရေအာင္
ေယာက်္ား အာဇာနည္ ဇြဲသို႔တည္ေလာ့ ။  ။

ေယာက်္ားမွန္က
ႀကိဳးစားၾက ။
ငုတ္မိသဲတိုင္
တက္ႏိုင္ဖ်ားေရာက္
ဘ၀လမ္းေဖာက္ ။
ေယာက်္ားတို႕ဇြဲ
ေသမွာ စဲေစ
ႀကိဳးစားေလ ။  ။

တရားေဟာေကာင္းလိုက္ပံုက

တစ္ခါတုန္းက  တရားေဟာရာမွာ အလြန္ေကာင္းတဲ့ ဆရာေတာ္ႀကီးတစ္ပါးရွိသတဲ့။
တစ္ေန႕ ေတာ့ တရားပြဲ တစ္ပြဲမွာ မိဘေမတၱာ အေၾကာင္းေဟာပါတယ္။

တရားနာပရိသတ္ မ်ားကလဲ စူးစူးစုိက္စိုက္နာ ၾကပါတယ္ ။ ဆရာေတာ္ က ေနာက္ပိုင္းမင္းသားႀကီး ပမာအစြဲအငင္ေကာင္းေကာင္း အသံသာသာနဲ႕ ေဟာေတာ့ တစ္ခ်ဳိ႕ တရားနာပရိသတ္မ်ား စ်ာန္၀င္ၿပီး မ်က္ရည္မ်ားေတာင္ က်တဲ့လူေတြရွိပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႕ တရားပြဲၿပီးလို တရားနာပရိသတ္မ်ား ျပန္သြားၾကတဲ့အခါ ဒကာမႀကီးတစ္ေယာက္က ဓမၼာရံုနားမွာ ၀ဲလည္၀ဲလည္နဲ႕  မ်က္ႏွာမွာလဲ မ်က္ရည္ေတြထြက္က်ေနပါတယ္။

အဲဒါကို တရားေဟာဆရာေတာ္က ျမင္ေတာ့ အားေပးႏွစ္သိမ့္တဲ့သေဘာနဲ႕ အနားသြားၿပီ  --  --  --
``ေအာ္  ဒကာမႀကီးကလဲ  ၀မ္းနည္းတတ္လိုက္တာ၊  ဒီလိုမွန္းသိရင္ ဘုန္းႀကီး နည္းနည္း ေလွ်ာ့ေဟာပါတယ္ ၊ မငိုပါနဲ႕ဒကာမႀကီးရယ္ ၊  တိတ္ တိတ္ ၊ ကဲ ကဲ အိမ္ျပန္ေတာ့ေလ ။ မိုးခ်ဳပ္ေနၿပီ ´´ဆိုၿပီး ဆရာေတာ္က အားေပးရွာသတဲ့။။

အဲဒီေတာ့ ဒကာမႀကီးက ျပန္ေျပာလိုက္တာက --   --   -  -  -
``သူမ်ားမွ ဖိနပ္ေပ်ာက္လို႔ ငိုပါတယ္ဆိုမွ ဒီကိုယ္ေတာ္ကတစ္မ်ဳိး ´´ တဲ့

သတိထားတတ္ရင္ အသိတရားထြက္ပါတယ္

လူရယ္လို႔ျဖစ္လာရင္ ေလာကဓံတရားေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္္ႀကံဳေတြရတာဟာ သဘာ၀ပါဘဲ။
တကယ္ေတာ့ အကဲ့ရဲ႕ခံရတာဟာ ေၾကာက္စရာမဟုတ္ပါဘူး။
ကိုယ္က သူူမ်ားကိုကဲ့ရဲ႕မိမွာကိုပဲ ေၾကာက္ဖို႔လိုတာပါ။

ျပဳသူအသစ္ျဖစ္သူအေဟာင္းဆိုကို မေမ့သင့္ဘူးေလ။

ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ေတာင္မွ ကဲ့ရဲ႕မႈ၊ ျပစ္တင္မႈ၊ ေ၀ဘန္မႈေတြ ခံခဲ့ရေသးတာဘဲ။
တစ္ျခားေသာလူမ်ားဆို ေျပာဖြယ္ရာမရွိပါဘူး။
ေလာကမွာ ကိုယ့္ထက္ သီလ သမာဓိ ပညာ စတဲ့တရားေတြ သာလြန္တဲ့လူေတြ ေျမာက္မ်ားစြာရွိေနပါလိမ့္မယ္။
ဒါ့ေၾကာင့္  ကိုယ္ျပစ္မွား ေစာ္ကားမိလိုက္တဲ့သူက ကိုယ့္ထက္ သူေတာ္ေကာင္းတရားေတြကို ပိုၿပီးက်င့္ႀကံေနတာဆိုရင္  သံသရာမွာ ကိုယ္ဘဲပိုၿပီးနစ္နာသြားႏိုင္တယ္ေလ။

ဆံုးရႈံးမႈေတြကို မလိုခ်င္ေပမဲ့ စဥ္းစာမႈမရွိတဲ့အခါ ၀င္လာတတ္တဲ့သေဘာရွိတယ္ေလ။

သတိထားတတ္ရင္ အသိတရားထြက္ပါတယ္။

ရထားေပၚက လက္ေတြ႕ဘ၀

လက္ေတြ႕ဘ၀ထဲက လက္ငင္းအက်ဳိးေပးတဲ့ျဖစ္ရပ္ေလးတစ္ခုပါဗ်ာ။
ေဆာင္တာ၀ါသနာပါတဲ့လူေတြအတြက္ ေဆာင္စရာေလးျဖစ္သလို ေရွာင္တာ၀ါသနာပါသူေတြအတြက္လဲ သင္ခန္းစာေလးတစ္ခုျဖစ္မယ္ထင္လို႔ပါ။
ဒီျဖစ္ရပ္ေလးရဲ႕အစကေတာ့ ရန္ကုန္မွ မႏၱေလးသို႔သြားတဲ့ရထားေပၚကစတယ္လို႔ဆိုရမွာေပါ့။
ဘူတာကိုရထားဆိုက္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ အရင္ဆံုးရထားေပၚအေျပးအလႊားတက္လာတာက ေစ်းသည္ေတြေလ။
စံုလို႔ပါဘဲ။ ထမင္းေရာင္းတာေတြလဲပါတယ္ ။ မုန္႕ေရာင္းတာေတြလဲပါတယ္ ။ ေဆးေရာင္းတာလဲပါသလို လက္ေဆာင္ပစၥည္း ေရာင္းတာလဲပါတယ္ဆိုေတာ့  အစံုအစံုပါဘဲ။

ရထားေပၚမွာပါလာတဲ့ခရီးသည္တစ္ဦးရဲ႕လက္ထဲမွာ ဒဏ္ရာ ဗလပြ အနာတရမ်ားစြာ ညစ္ႏြမ္းတဲ့ကာလာေတြ ျဖာထြက္ေနတဲ့
ႏွစ္ရာတန္ အစုပ္ေလးတစ္ရြက္။
သူက လာလာသမွ် ေစ်းသည္ေတြကို အဲဒီပိုက္ဆံေလးနဲ႕ ၀ယ္တယ္။
ဒါေပမဲ့ ေစ်းသည္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ``ဒီပိုက္ဆံေလး ျပန္လဲေပးပါဦး ´´ ဆိုၿပီးလဲခိုင္းတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ ပိုက္ဆံေလး ေနၿမဲတိုင္း သူဆီမွာဘဲ က်န္ေနခဲ့တာေပါ့။
ဒီေတာ့သူစဥ္းစားတယ္။
``အင္း  ဒီအတိုင္း၀ယ္ေနလို႔ကေတာ့ အဆင္ေျပမွာမဟုတ္ဘူး ။ ငါ  ေနာက္ဘူတာကိုေရာက္ရင္ ရထားထြက္ခါနီးမွဘဲ ၀ယ္မယ္ ဒီလုိဆိုသူတို႔ ျပန္လဲခိုင္းလို႔ရမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး´´
သူ႔အႀကံနဲ႕သူေတာ့ ဟုတ္လို႔ေပါ့ေလ။
     ေနာက္လာမဲ့ဘူတာမွာလဲ ေစ်းသည္တစ္ေယာက္။
သူကေတာ့ ေရာင္းလို႔မကုန္ တဲ့ ထမင္းသိုးေတြကို ရထားထြက္ခါနီးမွ အေျပးအလႊားလိုက္ေရာင္းတာ။
ဘူတာကိုလဲေရာက္ -  -  -  - ရထားျပန္ထြက္ခါနီး ဥၾသလဲ စြဲေရာ။  ရထားဘီးေတြကလဲ တစ္လိမ့္ခ်င္းလိမ့္စျပဳလို႔ ။ ဒီေတာ့မွ -  -
 ``ထမင္းေတြ ရမယ္ ၊ ထမင္းေတြရမယ္၊ ပူပူေႏြးေႏြးေလးေနာ္ ၊ တစ္ထုပ္မွ  ႏွစ္ရာဘဲ ၊ ယူၾကဦးမလား´´
ႏွစ္ရာတန္ခရီးသည္ကလဲ သူ႕အႀကံနဲ႕သူ ။
``လာဦးဗ်ဳိ႕ ၊ တစ္ထုပ္ေလာက္ေပးပါ ။ ´´
``ဟုတ္ကဲ့ ၊ ေရာ့  ေရာ့  ၊ ပိုက္ဆံခ်ေပးလုိက္ေလ´´
``ေအး  ေအး´´

ခရီးသည္ကလဲ ပိုက္ဆံအစုပ္ေလးထြက္သြားၿပီး ၊ထမင္းထုပ္ေလးရလာေတာ့ သူ႔ကိုသူ ဟုတ္လွၿပီေပါ့။
ေစ်းသည္ကလဲ ထမင္းသိုးတစ္ထုပ္က ပိုက္ဆံႏွစ္ရာ ရွာေပးတယ္ဆိုေတာ့ ၀မ္းသာလို႔ေလ။
ရထားေပၚက ပစ္ခ်လိုက္လို႔ေလထဲ၀ဲေနတဲ့ ပိုက္ဆံေလးကိုအမိအရဖမ္း ၊  ၿပီးေတာ့မွ ``ဟင္´´။
ခရီးသည္ ကလဲ ေစ်းသည္ကိုလွမ္းၾကည့္ ၊ သနားပါတယ္ဆိုတဲ့ သေဘာေပါ့ ။
ၿပီးေတာ့မွ ထမင္းစားမယ္ဆိုၿပီး အိတ္ဖြင့္လိုက္ေတာ့မွ ``ဟာ´´။

စာခ်စ္သူတို႕ေရ အဲဒီ ( ဟာ နဲ႕ ဟင္ ) ကိုအႏွစ္ခ်ဳပ္ရင္  -   -   -

အစုပ္ေပးရင္ အပုတ္ရတယ္ ။  အပုတ္ေပးရင္ အစုပ္ရတယ္ ေပါ့ေနာ္။

စိတ္ထားေလးေတြ မေကာင္းသေရြ႕ အက်ဳိးေပးလဲ ညံ့တတ္တယ္ဆိုတာ သတိရေစခ်င္လို႔ပါ။

လူအခ်င္းခ်င္း ၊ လွည့္ပတ္ျခင္း ၊ ကင္းရွင္းၾကပါေစ။  ။  ။

ဘ၀ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတရား

စကား၀ိုင္းတစ္ခုက ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္ေလးပါ။
``အရွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္တို႔ ျမတ္စြာဘုရားတည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ သာသနာေတာ္ႀကီး ေနာင္လာေနာင္သားေတြလက္ထက္မွာ ကြယ္ေပ်ာက္သြားမွာ အရမ္းစိုးရိမ္တာဘဲဘုရား´´
``ဘာျဖစ္လို႕လဲ ဒကာေတာ္ရ´´
``အခုေခတ္လူငယ္ေတြကို အားမရလို႕ေပါ့ဘုရား´´
``ေဟ့ သူတို႕ေလးေတြက ဘာေတြလုပ္ေနလို႔လဲကြဲ႕´´
``ဘာမွမလုပ္လို႔ေပါ့ဘုရား´´
``ဒကာႀကီးကို ဘုန္းဘုန္းတစ္ခုေျပာျပမယ္ေနာ္´´
``တင္းပါ့ဘုရား´´

``သာသနာနဲ႕ပတ္သတ္တာက-  -   -  --  --
၁။ သာသနာ (အဆံုးအမ)
၂။ သာသနာ့၀န္ထမ္း ( ဦးဇင္း ၊ ကိုရင္ ၊ သီလရွင္)
၃။ သာသနာ့အေဆာက္အဦး (ေက်ာင္း ၊ ကန္ ၊ ဇရပ္ ၊ တန္ေဆာင္း ၊ ေစတီပုထိုး ၊ ဘုရား-စသည္)
ဆိုၿပီး (၃)မ်ဳိးရွိတယ္ကြဲ႕´´
``တင္းပါ့ဘုရား´´

``ေအး     ဘုရားေတြ ေက်ာင္းကန္ ဇရပ္ေတြ ေပါတိုင္း သာသနာတည္တယ္၊ တိုးတတ္တယ္ ေခၚလို႔မရဘူးကြဲ႕´´
``မွန္ပါ့´´
``ေနာက္တစ္ခါ  ၊ ကိုရင္တို႕ သီလရွင္တို႕ ဦးဇင္းတို႔ေပါတိုင္းလဲ သာသနာတည္တယ္ တိုးတတ္တယ္လို႕ေျပာလို႔မရဘူးကြ´´
``မွန္ပါ့´´

``တကယ္ေတာ့ ဘုရားအဆံုးအမေတြကို လိုက္နာတဲ့လူေတြ ။ လက္ေတြ႕တကယ္က်င့္သံုးတဲ့လူေတြမ်ားလာမွ တကယ့္သာသနာ တည္တာကြဲ႕´´

``ေအာ္ -  - -  - မွန္ပါ့ ၊ မွတ္သားထုိက္ပါတယ္ဘုရား ၊ အခုလိုၾကားရတာဟာ တကယ္ကို၀မ္းသာဖို႕ေကာင္းပါတယ္ဘုရား´´

``ေအး ဘုန္းဘုန္းမွာခ်င္တာက သာသနာတကယ္အဓြန္႕ရွည္ၾကာတည္ေစခ်င္ရင္ေတာ့ မင္းတို႕တစ္ေတြ ဘုရားစကားမ်ားမ်ားနားေထာင္ၾကကြယ္ ၊ ဟုတ္ကဲ့လား´´
``မွန္ပါဘုရား´´
``ကိုယ့္ဘ၀သာယာလွပဖို႔ အတြက္ဆိုဘယ္သူေျပာေျပာ နားေထာင္ရမယ္ကြဲ႕´´
``ဘာသာမတူလို႕ ဘာျဖစ္လို႕ ဆိုရင္ကိုယ္ပဲ နစ္နာလိမ့္မယ္ကြဲ႕´´
``ဥပမာေျပာရရင္ လူနာဟာ ေရာဂါသာေပ်ာက္မယ္ဆိုရင္ ဘယ္ဆရာ၀န္ကေျပာေျပာ နားေထာင္ရမယ္ေလ ။ . ....ေနာ္။
`` ေအး အဲသလိုဆို ေလာကႀကီးလည္း အလိုလို ေအးခ်မ္းၿပီးသာယာလာလိမ့္မယ္ကြယ္´´

 ```` သတၱ၀ါခပ္သိမ္း ၊ တရားကိန္း ၊ ေအးၿငိမ္းသာယာရွိပါေစ´´´´

ျမင္ႏိုင္ၾကပါေစ

တစ္ခါတုန္းေပါ့ မိုးကုတ္ၿမိဳ႕ေလးမွာပါ။
တရုတ္လူမ်ဳိးတစ္ေယာက္ရဲ႕ အမူယာေလးက တစ္မ်ဳိးဆန္းေနလို႔။
အတုယူလိုသူမ်ားအတြက္ ေကာင္းကြက္ေလးတစ္ခုမို႔ပါ။
ခံစားၾကည့္လိုက္ပါဦးေနာ္။
တရုတ္လူမ်ဳိးေတာ္ေတာ္မ်ားက မနက္ခင္းမွာ လမ္းေလွ်ာက္ျခင္းစတဲ့ ေလ့က်င့္ခန္းေတြလုပ္ေလ့လုပ္ထရွိတယ္ေလ။
ထူးျခားတာတစ္ခုက အသက္ခပ္ႀကီးႀကီးတရုတ္ႀကီးတစ္ေယာက္ကေတာ့ သူလမ္းေလွ်ာက္တိုင္း စိတ္ပုတီးစိပ္ရင္းလမ္းေလွ်ာက္ေလ့ရွိတယ္။
တစ္ေန႔ေတာ့ - - -
လမ္းမွာပန္းရံဆရာတစ္ေယာက္နဲ႔ ေတြ႕ရင္း စပ္မိစပ္ရာ ဟုိအေၾကာင္းဒီအေၾကာင္းေျပာျဖစ္ၾကတယ္ေပါ့။
အဲဒီမွာတင္ ပန္းရံဆရာကေမးလိုက္တယ္။
``ခင္ဗ်ားက  ဘာျဖစ္လို႔ပုတီးစိပ္တာလဲ ၊ ဂုဏ္ေတာ္ေတြေရာ ပြားတတ္လို႔လား ဗ်´´
``အဲဒါေတြကိုေတာ့ က်ဳပ္နားမလည္ဘူး ၊ က်ဳပ္သိတာတစ္ခုက ပုတီးစိပ္ရင္ စိတ္ၿငိမ္တယ္ ။ မဟုတ္တဲ့စကားေတြလဲမေျပာျဖစ္ဘူး ၊
 အင္း  ေနာက္ၿပီးေတာ့ က်ဳပ္အတြက္လဲ အစစအရာရာ အဆင္ေျပတယ္ထင္လို႕ေပါ့´´
ပန္းရံဆရာ ကိုေရႊျမန္မာကေတာ့  -   -   -
``ေအာ္     ေအာ္    ေအာ္´´ နဲ႔သာ လမ္းခြဲတစ္ခုမွာ က်န္ရစ္ခဲ့ေလေတာ့သတည္း ။

ဒီစာသားေလးက ဘာကိုဆိုလိုခ်င္တယ္ဆိုတာ အထူးေျပာစရာမလိုေတာ့ပါဘူး ။

ေကာင္းတာေလးေတြကိုေကာင္းတယ္လုိ႔လက္ခံတဲ့လူေတြမွာသာ ေကာင္းတဲ့ဘ၀ေတြကို ပိုင္ဆိုင္ရတာပါ။

စာခ်စ္သူတို႔လဲ ေကာင္းတာေလးေတြလက္ခံၿပီး က်င့္ႀကံႏိုင္ၾကပါေစ ။   ။   ။

စြဲလမ္းမႈ

သီတင္းကြ်တ္လကြယ္ေန႔ ။
ေက်ာင္းဓမၼာရံုထဲတြင္ ဥပုသ္သည္မ်ားျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ေနေလ၏။
၁၂ နာရီထုိးသည္ႏွင့္ ေက်ာင္းရွိစာသင္သားသံဃာမ်ားလဲ အပတ္စဥ္စာေမးပြဲေျဖဆိုေနၾကသည္။
၄င္းေနာက္ ဆရာေတာ္သည္ အေျဖလႊာမ်ားကိုစစ္ေနခ်ိန္တြင္ ဒါယကာ သံုးေလးေယာက္ေလာက္ေရာက္လာခါ
``ဆရာေတာ္ဘုရား ၊ တပည့္ေတာ္တို႔ အသုဘရွိလို႔ သရဏဂံုတင္ရေအာင္လာပင့္တာပါဘုရား´´
``ေဟ့    ဒကာတို႔ဒီအခ်ိန္က်မွေနာက္မက်ဘူးလား  ၊  ခါတိုင္းလူေသရင္ ၃ ရက္ေလာက္ထားတယ္ဆို´´
``တင္းပါ့ဘုရား  ၊  ခါတိုင္းကေတာ့ ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား ၊  ဒီေန႔က   -   -    -   -´´
``ေအး     ဒီေန႔ကဘာျဖစ္လို႔လဲ´´
``တင္းပါ   လကြယ္ေန႔ျဖစ္လို႔ပါဘုရား´´
``အဲဒီေတာ့ ဘာျဖစ္လို႔လဲ´´
``လကြယ္ေန႔ေသရင္  ေနာက္လမကူးေကာင္းဘူး ဆိုလို႔ပါဘုရား ၊  ေျမ ျမွဳပ္ၿပီးရင္ တစ္ခါတည္းရက္လည္ရမွာပါဘုရား´´
``ေဟ့   အထူးအဆန္းပါလားဟ  ၊  ဘယ္ဘုန္းႀကီးက ေဟာလိုက္တာလဲ  ဒကာတို႔    ။ တို႔လဲမေဟာဘူးပါဘူး´´
``တင္းပါ့   ၊  အစဥ္အလာရွိခဲ့လို႔ပါဘုရား´´
``ဒကာတို႔   ၊  ဒို႔ဘုရားကိုၾကည္ညိဳရဲ႕လား ´´
``တင္းပါ့  ၾကည္ညိဳပါတယ္ဘုရား´´
``ယံုေကာ ယံုရဲ႕လား´´
``တင္းပါ့  ယံုပါတယ္ဘုရား´´

``ဘာလို႔ဘုရားစကားနားမေထာင္ၾကတာလဲ ၊  မစြဲသင္တဲ့အရာေတြကို မစြဲလမ္းတာဟာ ဘ၀ခ်မ္းသာမႈရဲ႕တစ္စိပ္တစ္ပိုင္းပဲ ၊

 ဒို႔ဘုရားကို အားနာတယ္ဆိုရင္ အဲသလို ယုတၱိ ယုတၱာမရွိတာေတြကို  ေလွနံဓားထစ္မွတ္မထားပါနဲ႔လို႔  ဒို႔ေျပာခ်င္တယ္ကြယ္ ´´

``တင္းပါ့ ဆရာေတာ္အမိန္႕ရွိတဲ့အတိုင္း လိုက္နာေဆာင္ရြက္ပါေတာ့မယ္ဘုရား´´

ထုိေနာက္ ဆရာေတာ္သည္ က်န္ရွိေနေသာ အေျဖလႊာမ်ားကို ဆက္လက္စစ္လွ်က္   --    --   --   --။

အေမာင္လူသား သတိထား

• လူသားေတြတဲ့
• မုသားေတြလဲ ဆိုလို႔ဆို
• အပိုေတြလဲ လုပ္လို႔လုပ္
• မဟုတ္တာက ခပ္မ်ားမ်ား
• ၾကြားလိုက္စမ္းဟဲ့  အေမာင္လူသား  ။
• 
  
• ၀ါးတားတားနဲ႔ေယာင္ေတာင္ေတာင္
• ေဒါင္းေယာင္ေဆာင္လို႔ ဇာတ္လမ္းထြင္
• ကြ်မ္းက်င္လွသည့္ လူ႕မာယာ
• အမွား၀ကၤဘာကိုဖန္တီး
• အႀကံႀကီးသည့္ အေမာင္လူသား
• ဆင္းရဲ႕ေတာ့မယ္ သတိထား  ။
• 
  
• အမွားသိလွ်င္ အမွန္ျပင္
• ဥာဏ္ျမင္ေရွ႕သြား အေမာင္လူသား  ။

ေရြးခ်ယ္မႈ

တစ္ခါက ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္တစ္ပါးက ေက်ာင္းေရွ႕မ်က္ႏွာသာမွာ အမိႈက္မ်ား လွည္းေနေသာအခ်ိန္တြင္
ထိုေက်ာင္းတြင္းရွိ ကိုယ္ေတာ္ေလးတစ္ပါးမွ လာၿပီး   --  --  --  --
`` ေပး   ေပး  ဆရာေတာ္ တပည့္ေတာ္ လွည္းလိုက္ပါမယ္ဘုရား´´
ဆရာေတာ္က ထိုကိုယ္ေလးမ်က္ႏွာကို ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ၿပီး -  -
``ဦးဇင္းေလး  ၊  အခုမွ ဒီအမိႈက္ေတြကိုျမင္တာလား´´
``မဟုတ္ပါဘုရား´´
``ဒါဆိုဘာလို႔ အခုမွ လုပ္ခ်င္ရတာလဲ´´
``ဘုရား   -   -  -တပည့္ေတာ္  -    - အဲ   -    - ´´
``ဦးဇင္းေလး ၊ မွတ္ထားကြဲ႕ ။  ကုသိုလ္ဆိုတာ ယူတတ္ရင္ေနရာတိုင္းမွာရွိတယ္´´
``တင္းပါ့ ဘုရား´´
``မ်က္ႏွာရခ်င္လို႔ လုပ္တာဆိုရင္ တစ္ခဏတာ အခြင့္ေရးေတာ့ ရေကာင္းရလိမ့္မယ္ ၊
ေအး ကုသိုလ္ရခ်င္လို႔လုပ္တာဆိုရင္ သံသရာအတြက္ ေကာင္းတာေပါ့  -  -ေနာ္´´
``တင္းပါ့ဘုရား´´
``ေရြးခ်ယ္မႈဆိုတာ တစ္ခဏတာခံစားဘို႔ သက္သက္မဟုတ္သလို တစ္ခုတည္းေသာအခြင့္လမ္းလို႔ စြဲမထားနဲ႕ကြ´´
``ေရြးခ်ယ္မႈေကာင္းလို႔ တုိ႔ဘုရားေလာင္း ပါရမီေတြေကာင္းခဲ့တာေပါ့´´

လူႏွစ္မ်ဳိး

တစ္ေန႔ ရြာထဲမွ ဒါယိကာမတစ္ဦးသည္ ဆရာေတာ္ေက်ာင္းသို႔ဆြမ္းခ်ဳိင့္လာပို႔စဥ္ ေက်ာင္းထုိင္ဆရာေတာ္ႏွင့္ ေထြရာေလးပါး စကားမ်ားေျပာေနၾကေလ၏။
``စီးပြားေရးလုပ္ရတာ အဆင္ေျပၾကရဲ႕လားကြဲ႕´´
``တင္းပါ့   မဆိုးပါဘူးဘုရား´´
``ေအး  ေအး  သမၼာအာဇီ၀က်က် ႀကိဳးစားကဲြ႕ ၊ ၾကားလား´´
``တင္းပါ့ဘုရား ၊ အတတ္ႏိုင္ဆံုးႀကိဳးစားေနပါတယ္ဘုရား´´
``သာဓုကြယ္  သာဓု   သာဓု´´
``ဒါနဲ႔  ဒကာမႀကီးသားေလးေရာ  ၊  အလုပ္ေတြကို လက္လႊဲလို႔ရၿပီလား´´
``မထင္ပါနဲ႔ဘုရား  ၊  အိမ္ကအလုပ္ေတြ၀ါသနာမပါဘူး  ၊  အရင္းႏွီးထုပ္ေပးပါဆုိလို႔ ေပးလိုက္မိတယ္ ဘုရား ၊ အကုန္သံုးၿဖံဳးၿပီး ျပန္ေရာက္လာတာဘဲ  ဆရာေတာ္  ၊ တစ္ခါမက  ႏွစ္ခါမက ဆိုေတာ့  တပည့္ေတာ္ကေတာ့  လန္႔ေတာင္လာၿပီဘုရား´´
``အင္း  ေလာကမွာလူႏွစ္မ်ဳိးရွိတယ္ ဒကာမႀကီး ´´
``တင္းပါ့  အမိန္႔ရွိပါ ဘုရား´´

     ျမင္းခြာရြက္နဲ႔တူတဲ့လူက တစ္မ်ဳိး ၊  ေနာက္ဗူးပင္နဲ႕တူတဲ့လူကတစ္မ်ဳိး ေပါ့။

     ဗူးပင္ဆိုတာ စင္ထိုးေပးရင္ အေပၚကိုတက္တယ္ေလ ၊ ေအး  ျမင္းခြာရြက္ကေတာ့    စင္ထိုးေပးလဲ ေျမႀကီးမွာဘဲ ကပ္ေနတတ္တယ္။

     လူဆိုတာကလဲ အဲသလိုမ်ဳိးေပါ့  ဒကာမႀကီးရယ္ ။