အေတြးလြန္၍ ေဘးခြ်န္သြားျခင္း

သံဃာေတာ္မ်ား စီတန္းၿပီး အာရံုဆြမ္းခံထြက္ၾကရေလ၏။   ဆြမ္းခံသြားလွ်င္ ဆြမ္းဒကာမ်ား

ဆြမ္းဒကာမမ်ားကို ေမတၱာပို႔ၿပီးသြားရန္ အၿမဲတမ္းၾသ၀ါဒေပးထားေသာ္လည္း  ကိုယ့္အေတြး

ႏွင့္ကိုယ္ဆိုေတာ့ ေမတၱာပို႔ရန္ပင္ေမ့ေနတတ္ပါသည္။

ကိုရင္တိကၡတို႔အရြယ္ဆိုရင္ စိတ္ကူးယဥ္လို႕ေကာင္းတဲ့အရြယ္။      ဆြမ္းခံသြားရင္း လမ္းမွာ

ဆိုင္ကယ္ေလးစီးၿပီး သြားတဲ့     လင္မယားေတြ စံုတြဲေတြမ်ားေတြ႕လုိက္ရင္ ေအာ္တိုစိတ္ကူး

ယဥ္ၿပီးသားဘဲေလ။

``ေရွ႕ကလူေနရာမွာ ငါဆိုရင္ ဆိုင္ကယ္ကို တအားေမာင္းပစ္လုိက္မယ္။      ဒါမွေနာက္က

   ေကာင္မေလးက ငါ့ခါးေလးဖတ္ၿပီး `ေမာင္ရယ္ ေျဖးေျဖးေမာင္းပါ။ ဒီမွာရင္ေတြတုန္လွၿပီ´

   အဲဒီလိုေလးေျပာရင္ လီဗာေလးကို ခပ္ျပင္းျပင္းေလး စြဲလိုက္ဦးမယ္။`ဘူး  ဘူး ဘူး၊တီ တီ

   တီ´ဆိုၿပီး ဟြန္းေလးကိုတီးလို႔´´

``ေဟ့ေကာင္တိကၡ၊ ဘာျဖစ္ေနတာလဲကြ၊ မင္းရူးေနတာလား၊ဘာလဲ ပါးစပ္က တစ္ဘူးဘူး၊

   တစ္တီ တီ နဲ႔ေအာ္ၿပီး ငါ့ေက်ာကို မင္းသပိတ္ဖံုးႀကီးနဲ႕ လာ လာၿပီး   ေဆာင့္တိုက္ေနတာ

   သံုး ေလး ခါေလာက္ရွိေနၿပီ´´

ထုိအခါမွ သတိျပန္၀င္လာၿပီးၾကည့္လိုက္မိပါသည္။    မိမိသပိတ္္ဖုံးနဲ႔ ေရွ႕ကကိုရင္ သုမန၏

ေနာက္ေက်ာကို ေတာ္ေတာ္ေလး အရွိန္ျပင္းျပင္းနဲ႕တိုးထားတဲ့ပံုသ႑ာန္။

``ဟဲ ဟဲ ဘာရယ္ဟုတ္ပါဘူးကြ။ အေတြးလြန္လို႔ ေဘးခြ်န္သြားတာပါ´´

( ေၾသာ္ ဒါနဲ႔ စကားမစပ္၊ သုမနေက်ာမွာ ဒဏ္ရာေတြနဲ႕ဆိုတာေတာ့ တိကၡတို႕ေၾကာင့္ေတာ့

  ဟုတ္ေလာက္ပါ၀ူးေနာ္ )