ရိုေသတာ ဟုတ္ဘူးတဲ့

ဥပုသ္ေန႔ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ျဖစ္ေနသျဖင့္ ဆြမ္းခံျပန္လာၿပီးခ်ိန္တြင္ သူငယ္ခ်င္းကိုရင္တစ္ပါးမွ

ဒကာခံပါမည္ဟုဆိုေသာေၾကာင့္ ေက်ာင္းေဘးနားကလက္ဖက္ရည္ဆိုင္သို႔ သူငယ္ခ်င္းတစ္စု

ခ်ီတက္လာခဲ့ၾကပါသည္။

ကံထူးသည္ဟုပင္ေျပာရမလား။ ဒီေန႔ဆြမ္းခံသြားတာ ၀က္သားဟင္းတစ္ခြက္ ၾကက္သားဟင္း

တစ္ခြက္ႏွုင့္ မိမိအလြန္ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ေသာ ခ်ဥ္ေပါင္ေၾကာ္တစ္ခြက္လဲ ပါလာေလ၏။ အခုလဲ

လက္ဖက္ရည္ဒကာခံမည့္ သူငယ္ခ်င္းနဲ႕ေတြ႕ရျပန္၏။

စိတ္ထဲမွာေတာ့ ေတြးလိုက္မိပါသည္။          ဒီေန႔ တိကၡတို႔ ကံတက္ေနတဲ့ေန႔ပါလားလို႕ေလ။

ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ မိမိတို႔ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ရာမ်ားကို မွာစားၾကပါသည္။    မိမိကေတာ့ထူးထူးျခား

ျခားဘာမွေတာ့ မစားျဖစ္ေပ။ ရွမ္းေခါက္ဆဲြေလးစားၿပီး    ( အားနာပါးနာျဖင့္ )  လက္ဖက္ရည္

ေပါ့ဆိမ့္တစ္ခြက္မွာ ေသာက္လိုက္ပါသည္။   အလွဴရွင္ေလးရွိတုန္း    Red Ruby   ေဆးလိပ္ တစ္လိပ္ကိုလဲ ခပ္တည္တည္ျဖင့္မွာလိုက္ေလ၏။

ေဆးလိပ္ေတာ့ေရာက္လာၿပီး မီးျခစ္ကပါမလာေပ။  ထို႔ေၾကာင့္ မီးျခစ္လွမ္းေတာင္းလိုက္ရ၏။

``ေဟ့ ေကာင္ေလး ၊ မီးျခစ္ ယူခဲ့ဦးေဟ့´´

``တင္းပ တင္းပ ၊ လာပါၿပီဘုရား´´

ထုိေနာက္ ေကာင္တာမွ ပိုင္ရွင္တကာႀကီးက ထလာၿပီး      ( မီးျခစ္ကို ကိုယ္တိုင္ျခစ္ေပးမည့္

ဟန္ျဖင့္ ) - - -

``ကိုရင္ ေဆးလိပ္ဖြာလိုက္ေလ ၊ တပည့္ေတာ္မီးျခစ္ ျခစ္ေပးပါမယ္´´

စိတ္ထဲမွာေတာ့ ေတြးလိုက္မိျပန္ပါသည္။  ဟာ ဒီေန႔ေတာ္ေတာ္ေလး ဟုတ္ေနပါလား၊ ခါတိုင္း

စားပြဲထိုးေလးက မီးျခစ္ကိုခ်ေပးထားခဲ့တာမ်ားၿပီး ခုမွ  ထူးထူးျခားျခား     ဒကာႀကီးကိုယ္တုိင္    မီးျခစ္ ျခစ္ေပးေန၏။

မိမိလဲ ဘာမွေျပာမေနေတာ့ ေဆးလိပ္ေလးကိုသာ ေကာက္ၿပီးဖြာလိုက္ေလ။      ဒါေပမဲ့ ဒီလို

ရိုေသတာေတြ႕ေတာ့လဲ တိကၡတို႔ပါးစပ္ကလဲ အၿငိမ္မေနႏိုင္ေပ။   ထို႔ေၾကာင့္ ေဆးလိပ္ဖြာၿပီး

``ဒကာႀကီး ၊ ရိုေသလွပါလားဗ် ၊ မီးျခစ္ကို ကိုယ္တိုင္ျခစ္ေပးေနတာဆုိေတာ့ ´´

ဒကာႀကီးကမဆိုင္းမတြပင္ ျပန္ေျပာလိုက္ေသာစကားေၾကာင့္ သူငယ္ခ်င္းအားလံုးပြဲက်သြားေပမဲ့ မိမိမွာေတာ့ ရယ္ရခက္ ရွက္ရခက္ျဖစ္သြားေလ၏။ ၾကည့္ပါဦး သူေျပာပံုက - -

`` ရိုေသလို႔ေတာ့ မဟုတ္ဘူး ကိုယ္ေတာ္ေရ၊ မီးျခစ္ေတြ ခဏခဏေပ်ာက္တတ္လို႔ဘုရား´´

``အန္´´

အင္း  . . .  စိတ္ထဲမွာေတာ့ ေျပာလိုက္မိပါသည္။

``မွတ္စမ္းကြာ ၊ ကိုယ့္ကိုကုိယ္ အေခ်ာက္တိုက္ ဘ၀င္ျမင့္ေနတဲ့ေကာင္´´